پیچ و مهره های مهندسی چیست؟

پیچ و مهره برای اتصال دو یا چند قطعه فلز، چوب، پلاستیک یا مواد دیگر به یکدیگر استفاده می شود. آنها بخش مهمی از بسیاری از محصولاتی هستند که ما به صورت روزانه از آنها استفاده می کنیم، از ماشین ها و ساختمان ها گرفته تا مبلمان و لوازم خانگی.

جوشکاری قوی‌تر از پیچ و مهره است زیرا شامل اتم‌های هیجان‌انگیز در مواد می‌شود و به آنها اجازه می‌دهد با هم ترکیب شوند و پیوندهای جدیدی تشکیل دهند. این فرآیند بسیار مؤثرتر و قابل اعتمادتر از اتصال دهنده های مهره و پیچ یا پرچ است، اما به جوشکار ماهرتری نیاز دارد.


پیچ و مهره های مهندسی به شدت تنش دارند، بخش‌های اتصال را محکم می‌بندند و در نتیجه ظرفیت بار مناسب را به دست می‌آورند. در نتیجه، برای محاسبه راحت ظرفیت بار، نیروی گیره و اصطکاک حاصل به صورت برشی حل می شود.

طراحی یک اتصال با پیچ و مهره ممکن است پیچیده باشد و متغیرهای زیادی بر تصمیم گیری در مورد انتخاب تأثیر می گذارد. آنها شامل صرفه جویی در ساخت و نصب، معیارهای بازرسی، تامین نیروی کار، و ملاحظات طراحی مانند خستگی، اندازه و نوع اتصالات، تداوم قاب، استفاده مجدد، و نگهداری هستند.

اتصالات پیچ و مهره ای باید ایمن بوده و قادر به مقاومت در برابر بارهای مختلف سرویس بدون لغزش یا لایه برداری باشند. این را می توان با تعیین نیروی گیره بر اساس ازدیاد طول واقعی پیچ ها در حین نصب به دست آورد. این دقیق ترین روش است، بنابراین مهندسان ترجیح می دهند از این روش به جای روش های دیگر مانند گشتاور یا چرخش مهره استفاده کنند. این همچنین فرآیند نصب سازگارتر را تضمین می‌کند که می‌تواند منجر به کاهش مشکلات اتصالات پیچ در طول زمان شود.